Dag 9: 11 oktober 2013 - Stranddag

Vrijdag 11 oktober

Vandaag was een dag waar velen van ons reikhalzend naar uit hadden gekeken: de stranddag. Even geen onderdompeling in de Joodse cultuur, maar in het water van de Middellandse Zee. De eerste zonnestralen lokten ons al vroeg uit onze bungalows, of barakken, zoals sommigen het noemen. De oceaan lonkte, maar voor het zover was, gingen we naar Emmaus, de plaats waar de ‘Emmaüsgangers’ uit de Bijbel tweeduizend jaar geleden zijn gesignaleerd.

We kregen een rondleiding van zuster Agnes, een non van rond de veertig jaar die Engels sprak met een Frans accent. Ze heeft haar leven toegewijd aan God en woont in een katholieke communiteit, waar mannen, vrouwen en kinderen wonen. Op de plaats die werd aangewezen als Emmaus, lagen massieve brokken steen, de overblijfselen van een basiliek. Emmaus was een strategische plaats, die toegang gaf tot de stad Jeruzalem. Over Emmaus wordt gesproken in Lucas 24. Er zijn drie plaatsen aangewezen als Emmaus, maar deze plaats zou het ‘echte’ Emmaus zijn, volgens zuster Agnes.

Ook zagen we andere ruïnes, zoals een doopfond waarin de eerste christenen gedoopt zijn. Daaromheen was het huis van Kleopas gebouwd. We kregen ook de kans om af te dalen in een graftombe die stamt uit de eerste eeuw na Christus. Sommigen van ons verdwenen in de donkere hal, terwijl anderen op veilige afstand bleven staan. Er hing een muffe geur van aarde ,,Als jij nou naar binnen gaat, dan rol ik de steen ervoor”, zei Rik tegen Justin.

Na de uitleg van de non, waarbij de een geïnteresseerd knikte, terwijl de ander droomde over het strand, was het dan eindelijk zover. Onze welverdiende strandmiddag, na intensieve dagen met een vol programma. De lucht was strakblauw, de zee helder aangenaam warm.

Waar wij ons vooral verheugd hadden op de middag, keken de docenten uit naar de avond, die al tot ‘bonte avond’ was gedoopt. We moesten namelijk op creatieve wijze een tussentijdse presentatie geven over ons onderzoek. Dat leverde hilarische taferelen op. Bijvoorbeeld een archeoloog met een Belgisch accent die een nieuwe ontdekking had gedaan, vechtende Joden en Palestijnen die gescheiden werden door een badlaken dat fungeerde als muur en een enthousiaste toerist die foto’s maakte van de Klaagmuur. Een mooie afsluiting van de dag was het uitzicht op de stad vanaf het dak van het klooster.